Stellaria media (L.) Vill. of vogelmuur

Als je vogelmuur ziet denk je niet meteen aan anjers, toch behoort dit kruid met z’n bijna altijd aanwezige kleine bloemetjes wel degelijk tot de anjerfamilie. Aan deze bloemetjes dankt het z’n botanische naam Stellaria, de vijf gespleten bloemblaadjes maken dat ze lijken op sterretjes. Met mooi weer staan ze open en als er regen komt blijven ze gesloten.

Vogelmuur bloeit, afgezien van vorstperiodes, het hele jaar door. Doordat jonge plantjes snel bloeien en vaak door zelfbestuiving na enkele weken al weer zaad vormen kan vogelmuur zich rap vermenigvuldigen. Omdat dit prima gaat in pas omgewoelde grond, is vogelmuur in de moestuin een veelvoorkomend onkruid, ook bij regelmatig wieden. Uit een worteltje kan door veelvuldige vertakking op vruchtbare grond een heel plakkaat groeien, dus vogelmuur is ook een prima bodembedekker. Ondanks dat het eigenlijk maar een teer plantje is.

Zoals de naam al zegt: vogels zijn dol op vogelmuur. Vooral kippen houden van het blad en de eiwitrijke zaadjes (Engelsen noemen het Chickweed). Het is gezonde kost, ook voor de mens. Rijk aan diverse mineralen en de vitamines A, B6, B12, C en D.

Zowel blad, stengel als boemetjes zijn goed te eten. De smaak is iets nootachtig en heeft ook wel iets van de smaak van spinazie en veldsla. Prima voor in een gemengde salade, maar ook lekker in een kruidig soepje of op een broodje met kaas. Zelf kweken is niet moeilijk. En als je een paar flinke planten hebt kun je er met gemak meerdere keren iets afknippen. Bijna een jaar lang, zo lang het niet vriest, groeit de plant gewoon door.