Kleefkruid kan op veel plaatsen groeien, zowel in de zon als in de schaduw. Op een voedselrijke, vochtige bodem groeit deze plant vaak tussen brandnetels, dovenetels en fluitenkruid. Kleefkruid dankt zijn naam aan het feit dat hij makkelijk vast blijft zitten aan alles wat er langsstrijkt. De vele haakjes die aan de stengel en de vruchten van kleefkruid zitten, blijven hangen in de vacht van dieren. Zo worden de vruchten over grote afstand verspreid. De bloeiperiode is van mei tot oktober. Kleefkruid heeft dan kleine, onopvallende, witte bloempjes met 2 mm doorsnee. Uit deze bloempjes ontstaan kleine vruchtjes: de vruchten zitten twee aan twee en zijn 6 tot 8 mm groot. Ze zijn paarsachtig of groen. Kleefkruid wordt door de meeste tuinliefhebbers als een lastig onkruid gezien, dat je zo snel mogelijk moet verbannen uit je tuin. Onterecht: in de keuken biedt het onverwachte mogelijkheden. Kleefkruid heeft een licht bittere smaak en kan op verschillende manieren als (vers) keukenkruid worden gebruikt. Als smaakversterker is kleefkruid te gebruiken in soep of in een stoofschotel, maar ook kun je het versnipperen op een broodje. Daarnaast wordt kleefkruid vaak gemengd door roomkaas of boter: een zelfgemaakte kruidenboter. Om de smaak niet te laten overheersen, is combineren aan te raden: mengen in een salade of meewokken met andere groenten is een prima keuze. Kleefkruid is ook geschikt voor thee: zowel van het blad als de vruchten kan een bijzondere groene thee worden gemaakt. De plant heeft al een lichte honinggeur en wat extra honing toevoegen aan de thee zorgt dus voor een goede combinatie. Geroosterde zaden worden ook wel gebruikt om surrogaatkoffie van te zetten, niet zo verwonderlijk: kleefkruid behoort tot dezelfde plantenfamilie als koffie.

Galium aparine L.